Vergis je niet

‘De oplossing ligt niet in extra lang in bed doorbrengen’ Een van de meest voorkomende valkuilen waar we intrappen: de gedachte van: -hoe langer we in bed liggen, des te meer kans op slaap-. We denken het niet alleen, we doen het allemaal en dat is een gemiste kans.

In de realiteit is het als olie op vuur, als brandstof voor de continuïteit en voortgang van de slapeloze nachten. Goed bedoeld maar onbewust en onbedoeld werkt dit contraproductief voor de fijne nachten waar je zo op hoopt.

Als ik het heb over het verkorten van bedtijden in mijn sessies, bedoel ik daarmee dat je liefdevol je eigen nachtrust ‘bij elkaar veegt’ tot een compacte hoop die een slaapdichtheid creëert waar je zo naar verlangt. Misschien niet direct de eerste nacht maar wel op termijn. Je herpakt de regie even met het gevolg dat het autonome natuurlijke slaapvermogen op de langere termijn weer op een goede solide manier op de rails is. Stappen zetten in het herstelproces doen soms een beetje pijn. Als ik het heb over de magie van bedtijden iets verkorten is dat vaak heel spannend, want “Ik slaap als zo weinig”… Ja, ik snap dat, ik ben daar ook geweest maar precies daar zit een van de vele misvattingen én toch ook het mooie leereffect.

Minder tijd doorbrengen in bed per nacht kan goud zijn op de weg van slaapherstel en dat hoeft niet keihard, streng en straf te zijn, dat zijn we te vaak al meer dan genoeg voor onszelf. Ik heb het bewust niet over ‘slaaprestrictie’ maar wel over een daad van zelfcompassie. Want dat is het als je tijdelijk even de regie voert op je biologische klok en de ontwikkeling van je slaapdruk bekrachtigt met als gevolg, betere nachten… Op een milde en zachtmoedige wijze. Als deze basis stevig is verankerd, is er wat eenvoudiger te werken aan verdere effectieve stappen die leiden naar slaapherstel.