Blogs

“Ach je moet er maar mee leren leven”, “Zoveel mensen slapen slecht, je bent echt niet de enige“ “kun je het niet gewoon accepteren” ? Het zijn opmerkingen die je vaak te horen krijgt. Niet alleen van je omgeving maar ook soms van de huisarts. Daar moet je het dan mee doen, daar sta je dan in je eentje met dit allesoverheersende, schijnbaar onoverkomelijke probleem wat iedere nacht weer op je wacht.

Ik voelde me destijds als een uitgewrongen, verfomfaaid, versleten vaatdoekje. Ik was Lusteloos, voelde me op en leeg te midden van een langdurige reeks slechte nachten. Ik was niet alleen mentaal leeg maar ook mijn lijf liet het afweten. Chronische slapeloosheid had me mijn kracht en levensenergie ontnomen. Wel vertelde mijn lijf me af en toe waar het behoefte aan had.